Proza

Pleidooi voor het lezen door kinderen

Kwaaie verhalen van liefde is een bundeling essays, brieven, verhalen, lezingen en liedteksten van Sjoerd Kuyper, ter viering van veertig jaar schrijverschap.Het bevat persoonlijke verhandelingen over onder meer Nescio, popmuziek, het afscheid van de vader van de schrijver en zijn visie op het (kinder)boekenvak. Sjoerd Kuyper toont zich indeze teksten afwisselend een bewogen verteller en humoristisch observator.Een aantal van deze teksten verscheen eerder in verzamelbundels en magazines. Daarnaast bevat de bundel nog niet eerder gepubliceerd materiaal.De meeste teksten in dit boek waren lang onzichtbaar, want nooit gepubliceerd, of vrijwel onvindbaar. In Kwaaie verhalen van liefde staan ze eindelijk volop in het licht. Veertig jaar liefde en woede. Voor grote mensen.

met Roel Benz van den Berg en Thomas Verbogt

Nico van der Stam (1925-2000) is ongetwijfeld Nederlands grootste onbekende popfotograaf uit de jaren zestig en begin jaren zeventig. Jaar in jaar uit prijkten zijn foto’s in de toen alom bekende Rijam-schoolagenda, vaak echter zonder naamsvermelding; dat vond men destijds niet belangrijk. Autodidact Nico van der Stam was een pionier: een beeldcultuur voor popmuziek bestond nog niet. Hij fotografeerde de prille Nederlandse popscene en degenen die Nederland vanuit het buitenland aandeden.
Roel Bentz van den berg, Sjoerd Kuyper en Thomas Verbogt schreven de teksten bij de foto’s. Met humor en betrokkenheid verhalen zij op persoonlijke wijze over deze kleurrijke periode uit de hedendaagse cultuurgeschiedenis.

Sjoerd Kuyper windt zich op over recensenten en professoren die de jeugdliteratuur alleen nog maar langs de literaire meetlat leggen. Hij vindt dat er maar één criterium is: kinderen moeten plezier beleven aan boeken. Volgens hem trekken vele collega-schrijvers zich te weinig aan van hun publiek en schiiven ze alleen voor zichzelf.

‘Kan een timmerman alleen voor zichzelf timmeren? Ik zou niet graag een stoel kopen die een timmerman over zichzelf getimmerd heeft. Misschien is die timmerman wel een kabouter – dan pas ik helemaal niet in dioe stoel!’ luidt zijn commentaar in karakteristieke stijl.

Voor dit boek verzamelde Kuyper teksten die hij heeft gepubliceerd in tijdschriften als Literatuur zonder leeftijd, Schrijven en Raster. Hij voegde er een keuze uit zijn brieven aan kinderen toe. Beginnende schrijvers zullen er nuttige adviezen in vinden, want hoewel Kuyper zelf vooral op intuïtie werkt, schrijft hij in zijn voorwoord: ‘Een vermoeden hoe het moet heb ik wel. Dat wordt steeds sterker. En mijn vermoeden hoe het niet moet steeds grimmiger … Hoofden uit de mist!’

Verhalen over de leefwereld van kinderen.

Deze bundel verhalen vormt een gesloten eenheid, een cirkel. Van de realiteit – een verjaardig in de betere milieus – naar de realiteit – Hennie Kuiper die de Tour de France lijkt te gaan winnen -, maar wat zich verder in deze verhalen afspeelt grenst aan het fantastisch: een papieren moord, een zilveren man in Parijs, science fiction in Zuid-Duitsland – droom en fantasie in voortdurende strijd met de werkelijkheid. Een nooit is er zekerheid over wie winnen zal.